فصل سرد

چه بی تابانه می خواهم‌ات ای دروی‌ات آزمون تلخ زنده به گوری ! چه بی تابانه تو را طلب می کنم! بر پشت سمندی                        گویی                                نو زین که قرارش نیست. و فاصله تجربه‌یی بی‌هوده است.   بوی پیرهن‌ات این جا و اکنون. ــ   کوه ها در فاصله سردند.   دست در کوچه و بستر حضور مـأنوس دست تو را می جوید و به راه اندیشیدن یأس را رَج می زند.   بی نجوای انگشتان ات فقط. ــ و جهان از هر سلامی خالی...

چه بی تابانه می خواهم‌ات ای دروی‌ات آزمون تلخ زنده به گوری ! چه بی تابانه تو را طلب می کنم! بر پشت سمندی گویی نو زین که قرارش نیست. و فاصله تجربه‌یی بی‌هوده است. بوی پیرهن‌ات این جا و اکنون. ــ کوه ها در فاصله سردند. دست در کوچه و بستر حضور مـأنوس دست تو را می جوید و به راه اندیشیدن یأس را رَج می زند. بی نجوای انگشتان ات فقط. ــ و جهان از هر سلامی خالی ست. ...

شهرزیبا شهر زیبای قرارهایمان بود  هر وقت سیگار میکشم با شکلات مزه ات زیر زبانم تکرار میشود هروقت ستار گوش میکنم ..... هروقت از سه راه دهکده میگذرم  هروقت باران میبارد خیابانها فراموشت نمیکنند  

شهرزیبا شهر زیبای قرارهایمان بود هر وقت سیگار میکشم با شکلات مزه ات زیر زبانم تکرار میشود هروقت ستار گوش میکنم ..... هروقت از سه راه دهکده میگذرم هروقت باران میبارد خیابانها فراموشت نمیکنند

افسرده ام تا انتهای روزهایی که نیامده اند و شاید هرگز نخواهند آمد از سالهای تنهایی میترسم هیچکس مرا نخواهد خواست هیچکس با من نخواهد ماند هیچکس مرا بو نخواهد کشید در فاصله من تا نوجوانی زنی به قتل رسیدکه در رحمش توله های سگی اهلی را می پروراند در حنجره اش میخ فرو کردند به جرم آبستنی عروس گرگها شد در شبی درخشان و نورانی در فاصله من تا او کودکی میگریست و پستان جستجو میکرد در فاصله او تا مرگ چند قدم خسته میمردند و زنده می شدند بر این مزار هیچکس نخواهد گریست افسرده ام از امروز از فردا از نگاه زنی که توله های سگی را در رحم پروراند

افسرده ام تا انتهای روزهایی که نیامده اند و شاید هرگز نخواهند آمد از سالهای تنهایی میترسم  هیچکس مرا نخواهد خواست  هیچکس با من نخواهد ماند هیچکس مرا بو نخواهد کشید در فاصله من تا نوجوانی زنی به قتل رسیدکه در رحمش توله های سگی اهلی را می پروراند در حنجره اش میخ فرو کردند به جرم آبستنی عروس گرگها شد در شبی درخشان و نورانی در فاصله من تا او کودکی میگریست و پستان جستجو میکرد در فاصله او تا مرگ  چند قدم خسته میمردند و زنده می شدند بر این مزار هیچکس نخواهد گریست  افسرده ام از امروز از فردا از نگاه زنی که توله های سگی را در رحم پروراند

از کوچه هایی که عبورش سخت است با تو گذشته ام بارها بارها ، دستم را گرفته ای و باهم لای شمشادهای اکباتان ساعتها نشسته ایم و سیگار کشیدیم و خندیده ایم. بارها از طلوع خورشید کنارت خوابیده ام تا طلوع خورشید بعد بی آنکه چشمانم را حتی یک لحظه بسته باشم. بارها اشک ریخته ای و اشک ریخته ام که نرو .... حالا غمگینم برای همه چیز غمگینم هیچ کس از هیچ راهی نخواهد آمد هیچ کس هرگز جای تو را پر نخواهد کرد کاش می دانستم در آن سوی اقیانوسها چه کسی میهمان چشمهایت خواهد بود در نبود من. همه چیز تو را در من تداعی میکند حتی صدای درست شده مریم دیجی . چه حسادتی کردم به تعریفهایت از او .حتی میدان ولیعصر تورا در من زنده میکند ... ...

از کوچه هایی که عبورش سخت است با تو گذشته ام بارها بارها ، دستم را گرفته ای و باهم لای شمشادهای اکباتان ساعتها نشسته ایم و سیگار کشیدیم و خندیده ایم. بارها از طلوع خورشید کنارت خوابیده ام تا طلوع خورشید بعد بی آنکه چشمانم را حتی یک لحظه بسته باشم. بارها اشک ریخته ای و اشک ریخته ام که نرو .... حالا غمگینم برای همه چیز غمگینم هیچ کس از هیچ راهی نخواهد آمد هیچ کس هرگز جای تو را پر نخواهد کرد کاش می دانستم در آن سوی اقیانوسها چه کسی میهمان چشمهایت خواهد بود در نبود من. همه چیز تو را در من تداعی میکند حتی صدای درست شده مریم دیجی . چه حسادتی کردم به تعریفهایت از او .حتی میدان ولیعصر تورا در من زنده میکند ... ...

نه اینکه خسته باشم  فقط کمی پادرد دارم  یک تشت آب گرم یک لیوان آب یخ دوباره راه خواهم افتاد تا ابد برای در آغوشت بودن.... ....   ...